Καλοήθη νεοπλάσματα
Νεόπλασμα ονομάζεται κάθε ανώμαλη ανάπτυξη κυττάρων που σχηματίζει ένα διακριτό μόρφωμα. Ο ίδιος σχηματισμός ονομάζεται επίσης, όγκος, νεοπλασματικός όγκος ή απλώς μόρφωμα. Τα νεοπλάσματα ταξινομούνται σε δύο κατηγορίες, τα καλοήθη και τα κακοήθη. Το καλόηθες νεόπλασμα δεν είναι καρκίνος, ενώ το κακόηθες είναι.
Καλοήθη νεοπλάσματα θεωρούνται εκείνα τα οποία έχουν τα εξής χαρακτηριστικά:
- Αναπτύσσονται εντός κάψας
- Η ανάπτυξή τους είναι αργή
- Δεν διασπείρουν τα κύτταρά τους σε άλλα σημεία
- Σπάνια βλάπτουν σοβαρά την υγεία
- Συνήθως δεν είναι απειλητικά για την ανθρώπινη ζωή
- Μπορούν να αφαιρεθούν πλήρως
- Τις περισσότερες φορές δεν επανεμφανίζονται
Ωστόσο, τα καλοήθη νεοπλάσματα κάποιες φορές μπορούν να προκαλέσουν μηχανικά προβλήματα εφόσον αναπτύσσονται δίπλα σε ζωτικά όργανα, στα οποία ασκούν πίεση. Και φυσικά, στις περιπτώσεις που εμφανίζονται στο δέρμα, ενδέχεται να προκαλούν αισθητικά αλλά και λειτουργικά προβλήματα. Τα πιο κοινά καλοήθη νεοπλάσματα του δέρματος είναι οι σπίλοι, οι μυρμηγκιές και οι κύστεις.
Οι σπίλοι (ελιές) εμφανίζονται εξαιτίας του πολλαπλασιασμού των κυττάρων του δέρματος. Υπάρχουν διάφοροι τύποι σπίλων, ορισμένοι εκ των οποίων μπορεί να είναι επικίνδυνοι. Η σύσταση προς τα άτομα που έχουν σπίλους στο δέρμα τους είναι να απευθυνθούν σε έναν ειδικό γιατρό για τον έλεγχό τους.
Η αφαίρεση σπίλων είναι μία συχνή μικροεπέμβαση της πλαστικής χειρουργικής, η οποία γίνεται με τοπική αναισθησία στο ιατρείο, και εντός λίγων λεπτών. Ο σπίλος αφαιρείται χειρουργικά μαζί με υγιές δέρμα και αποστέλλεται για βιοψία.
Η επέμβαση μπορεί να γίνει είτε με την κλασική μέθοδο (νυστέρι) είτε με τη χρήση ειδικού laser. Δεν παρουσιάζει επιπλοκές και το αισθητικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.
Οι μυρμηγκιές είναι καλοήθη εξογκώματα στο δέρμα, τα οποία οφείλονται στον Ιό των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων (HPV). Αποτελούν τη δεύτερη συχνότερη δερματική νόσο και επηρεάζουν συχνότερα παιδιά και εφήβους, αλλά μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι, ανάλογα με το σημείο στο οποίο αναπτύσσονται (πελμάτων, δακτύλων, προσώπου, παλάμης, γονάτων, γεννητικών οργάνων κ.λπ.), ή την κλινική τους εικόνα (κοινές, ομαλές, θηλωματώδεις, δακτυλοειδείς).
Οι μυρμηγκιές μπορούν να μεταδοθούν ακόμη και με τη χειραψία, την κοινή χρήση αντικειμένων ή μέσω του νερού, σε κοινόχρηστα ντους ή πισίνες. Συχνά είναι ασυμπτωματικές, ενώ κάποιες άλλες προκαλούν κνησμό, πόνο ή αιμορραγία.
Η θεραπεία των μυρμηγκιών γίνεται από εξειδικευμένο γιατρό με εμπειρία σε αντίστοιχες δερματικές βλάβες. Μπορεί να γίνει χειρουργικά ή με τη χρήση Laser CO2, η οποία είναι αναίμακτη, απολύτως αποτελεσματική και χωρίς να αφήνει σημάδια ουλών στο δέρμα.
Οι κύστεις είναι ογκίδια, τα οποία αναπτύσσονται κάτω από το δέρμα. Μπορεί να είναι διαφόρων τύπων, ανάλογα με το περιεχόμενό τους (σμηγματογόνες, δερμοειδείς, επιδερμικές, από ξένο σώμα κ.λπ.).
Η θεραπεία τους είναι πάντα χειρουργική και πρέπει να γίνεται με προσοχή, για να αφαιρείται το περιεχόμενο μαζί με το περίβλημα (κάψα) του ογκιδίου, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει κάποια μελλοντική υποτροπή.