Η ρινοπλαστική πραγματοποιείται με δύο βασικές μεθόδους: την ανοιχτή και την κλειστή ρινοπλαστική.

Στην κλειστή ρινοπλαστική οι τομές διενεργούνται στο εσωτερικό της μύτης.

Ο χειρουργός επεμβαίνει μόνο στα σημεία που είναι απαραίτητο να διορθωθούν, και, συνεπώς, ένα μεγάλο μέρος των ανατομικών σχέσεων διατηρείται ανέπαφο.

Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν υπάρχουν εμφανείς ουλές εξωτερικά.

Από την άλλη, στη συγκεκριμένη επέμβαση, ο χειρουργός έχει περιορισμένη ορατότητα στις ανατομικές μονάδες της μύτης, και όλες οι κινήσεις του βασίζονται στην αφή.

Η δυσκολία της μεθόδου καθιστά την ικανότητα και την εμπειρία του χειρουργού κρίσιμους παράγοντες για την επιτυχία της επέμβασης.

Η ανοιχτή ρινοπλαστική είναι η μέθοδος που αναπτύχθηκε πιο πρόσφατα, θεωρείται πιο εύκολη για τους χειρουργούς και παρέχει μεγαλύτερα περιθώρια παρέμβασης.

Στην πραγματικότητα, στην ανοιχτή μέθοδο, ο χειρουργός έχει τη δυνατότητα να αναδιαμορφώσει τη μύτη από την αρχή.

Στην ανοιχτή ρινοπλαστική γίνεται μία επιπλέον εξωτερική τομή στη βάση της μύτης, στο δέρμα που βρίσκεται μεταξύ των ρουθουνιών. Με τον τρόπο αυτό ο πλαστικός χειρουργός έχει άμεση ορατότητα στις ανατομικές δομές της μύτης και μπορεί να παρέμβει με πιο ριζικό τρόπο.

Στην κλειστή ρινοπλαστική:

• η επέμβαση διαρκεί λιγότερο (1 – 2 ώρες)
• η αποθεραπεία είναι ταχύτερη (4 – 6 εβδομάδες)
• το τελικό αποτέλεσμα είναι εμφανές σε 6 – 12 μήνες
• δεν υπάρχουν ουλές
• δεν απαιτείται νοσηλεία

Στην ανοιχτή ρινοπλαστική:

• συνήθως απαιτείται νοσηλεία μίας ημέρας
• υπάρχουν ουλές μετά το χειρουργείο
• το τελικό αποτέλεσμα είναι εμφανές σε 2πλάσιο χρόνο (12 – 24 μήνες)
• η αποθεραπεία απαιτεί 6 – 8 εβδομάδες
• η διάρκεια της επέμβασης είναι κατά μέσο όρο 3 ώρες

Η πολυετής μου εμπειρία στην κλειστή μέθοδο καθιστά εφικτή την ανακατασκευή της μύτης, με όλες τις δυνατές παρεμβάσεις (τοποθέτηση μοσχευμάτων κλπ), έχοντας ταυτόχρονα όλα τα πλεονεκτήματα της κλειστής μεθόδου, χωρίς εμφανείς ουλές.

Και στις δύο μεθόδους ο χειρουργός μπορεί να χρησιμοποιήσει διαφραγματοπλαστική και κογχοπλαστική για τη λειτουργική αποκατάσταση της αναπνευστικής οδού.

Μετά την επέμβαση τοποθετούνται ταμπόν στη μύτη και ένας εξωτερικός πλαστικοποιημένος νάρθηκας για να βοηθήσουν στη σταθεροποίησή της.

Ο εξωτερικός νάρθηκας είναι ιδιαίτερα διακριτικός, κι, έτσι, η/ο ασθενής μπορεί να κυκλοφορήσει εύκολα μετά το χειρουργείο.

Τα ταμπόν αφαιρούνται ανώδυνα σε 2 μέρες και ο εξωτερικός νάρθηκας μετά από 1 εβδομάδα, οπότε η/ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες και στην εργασία του.

• Για μερικές εβδομάδες μετά την αφαίρεση του νάρθηκα απαιτείται αυξημένη προσοχή για την αποφυγή τυχόν τραυματισμού της μύτης.
• Για ένα μήνα μετά την επέμβαση ο ασθενής δεν πρέπει να σηκώνει βάρη ή να γυμνάζεται.
• Μετεγχειρητικά δεν υπάρχει πόνος.
• Οι μελανιές και το οίδημα, που φυσιολογικά υπάρχουν μετά από κάθε χειρουργείο, αντιμετωπίζονται με τη χρήση ψυχρών επιθεμάτων για 24-36 ώρες και υποχωρούν μετά από λίγες ημέρες.
• Μετά από 3 – 6 μήνες, ο ασθενής βλέπει στη μύτη του σχεδόν το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο κάποιες φορές ολοκληρώνεται μετά από 12 μήνες.

Οι επιπλοκές σε αυτή την επέμβαση είναι εξαιρετικά σπάνιες και περιορίζονται με την τήρηση των μετεγχειρητικών οδηγιών που εξατομικευμένα και με ακρίβεια δίνονται στην/στον κάθε ασθενή.

Όταν αναφερόμαστε σε αναίμακτη ρινοπλαστική εννοούμε την έγχυση υαλουρονικού οξέος προκειμένου να διορθώσουμε την εικόνα της μύτης, όταν αυτή εμφανίζει μικρές δυσμορφίες.

Η μέθοδος αυτή είναι αναίμακτη, γρήγορη, δεν απαιτεί χρόνο αποθεραπείας και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι αρκετά ικανοποιητικό.

Από την άλλη, το μειονέκτημα της μεθόδου είναι ότι το αποτέλεσμα έχει διάρκεια 9-12 μήνες και, στη συνέχεια, απαιτείται επαναληπτική θεραπεία.

Επίσης, δεν μπορεί να διορθώσει όλες τις μύτες.